Nie zabijaj. Dziecko jest CUDEM!

Aborcja.

Dlaczego taki temat? W niedziele na homilii było poruszone to zagadnienie i uważam, że za mało się o tym mówi. Słowo aborcja można zastąpić innym bardziej drastycznym słowem zabójstwo. Tak aborcja jest zabójstwem, zabójstwem dziecka. Ktoś powie że to nie dziecko tylko zarodek albo płód, ale to jest już dziecko, ono oddycha, żywi się, rozwija, ma swoją grupę krwi, swoje DNA, ono żyje. Nie ważne czy aborcja zostanie dokonana w 3 miesiącu ciąży gdzie dziecko ma już ukształtowane naczynia krwionośne, pojawiają się paznokcie i powieki czy w 6 miesiącu gdzie bobasek otwiera swoje oczy, zaczyna szybko rosnąc i przybierać na wadze, ma już wykształcone rączki i nóżki, narządy wewnętrzne są już wykształcone i zajmują swoje miejsce. Nie ważne który jest to miesiąc ciąży zawsze będzie to zabójstwo niewinnego dziecka, które nie jest niczemu winne, że się poczęło. 

Nie rozumiem kobiet, które zgadzają się zabić własne dziecko, przecież taki bobasek jest CUDEM, jest największym CUDEM, jaki jest na ziemi. Dzieciaki potrafią być bardzo wdzięczne, wystarczy ich jeden uśmiech aby rozpromienić dzień. Ile takie małe dziecko sprawia radości, gdy stawia swoje pierwsze kroki, gdy pierwszy raz powie mama czy tata, gdy sepleni albo przekręca wyrazy, mówi to co usłyszy jest jeszcze wiele takich przykładów.

Uważam, ze kobiety poddające się aborcji muszą być samotne, smutne bo przecież gdyby ktoś zechciałby im pomóc w wychowaniu, w zaopiekowaniu się dzieckiem, jeśli ktoś byłby przy nich w trudnych dla nich momentach to pewnie nie zabijałyby swoich dzieci. Ktoś może powiedzieć a co z karierą? Uważam, że kariera nie jest najważniejsza, choć pieniądze są potrzebne, jednak do pracy można wrócić po ciąży, po urlopie macierzyńskim i wtedy zająć się swoją karierą  ale wszystko z umiarem bo przecież dziecko też trzeba wychować, zająć się nim, dać mu swoją miłość.

Ktoś powie a co ja mogę o tym wszystkim wiedzieć, no ja tak prawdę mówiąc to nic nie wiem na ten temat, nie jestem jeszcze matką ale bardzo chce nią być, bardzo chcę doświadczyć macierzyństwa, bo to najwspanialszy prezent jaki mógł podarować nam Bóg (prócz życia) możliwość noszenia pod własnym sercem dziecka, które powstało z miłości dwóch osób, kobiety i mężczyzny. Mężczyzna też odgrywa ważna rolę podczas ciąży kobiety, nie jest tylko tym który spłodził dziecko, jest ojcem dziecka, jest potrzebny matce tego dziecka, mimo szalejących hormonów kobiety powinien ją wspierać, opiekować się nią, głaskać po brzuszku i mówić do brzuszka aby dziecko czuło także jego obecność, aby bobasek wiedział, ze jest kochany zarówno przez mamę jak i ojca.

Proszę Was stawajmy w obronie ŻYCIA

Dziękuję moim rodzicom, że urodzili mnie, że pozwolili mi żyć i cieszyć się tym życiem.

PS Dzięki za użyczenie zdjęcia  A miałam nic nie napisać po Twoim i Czarnej wpisie :)