Mała anarchia

      Mała anarchia

Próbuje wszystko porządkować,

Próbuję nosić sie na biało,

Próbuję wszędzie na korzyść wnioskować,

Próbuję ! Ale to za mało.

Chciałbym się nie zastanawiać,

Chciałbym pytań głupich nie zadawać,

Nie stawiać sobie gdzieś bariery,

Chciałbym ! Lecz i tak wciąż za dużo myślę do cholery.

A myślę często o stałej porze,

Gdy już po godzinach szczytu,

Gdy słońce dopaść mnie nie może,

Nie słysząc słów natłoku i miejskiego zgrzytu.

Z optymizmem. Z nim, skubanym !

Wracam zamyślonym krokiem

Podejrzanie przemyślanym

I nieważne co mi kto powie,

Ja poprostu lubię mieć wtedy,

Może mały, ale porządek w głowie.

Nie znoszę, 

Gdy mnie jakakolwiek myśl w usta parzy,

Dlatego jedyna anarchia,

Jaką kocham o tej porze,

To rozrzucone włosy,

Na Twej złośliwie bliskiej twarzy.