.

"Słowianie wyobrażali sobie, że [b]w centrum świata jest potężne drzewo [/b]życia (np. dąb), którego korzenie sięgają świata podziemnego (umarłych), pień znajduje się w świecie ludzi, a korona drzewa znajduje się w krainie bogów. W korzeniach na złotym tronie siedzi Weles a Perun przebywa wśród gałęzi drzewa. To wyobrażenie jest obecne w kulturze ludowej do czasów obecnych. W bajkach występują drzewa, w których korzeniach żyje ogromna żmija. " Kim jest Perun? "bóg niebios i piorunów, znany także jako bóg błyskawicy i grzmotu""uderzenie pioruna uświęcało przedmiot nim dotknięty, tzn. drzewa (głównie dęby), wzgórza, skały czy nawet człowieka. W miejscach, gdzie następowały wyładowania atmosferyczne, przypisywano moc leczniczą, otaczano je płotem lub rowem, chroniącym drzewo od ścięcia lub znieważenia, modlono się o deszcz lub dobrą pogodę, odbywały się najznakomitsze uroczystości wsi dookoła świętego miejsca. Miejsca te były nazywane DOMEM BOŻYM" ODPOWIEDNIKI:"Polsce jest to oczywiście piorun",a w gwarze śląskiej Perun jest znany jako Pieron.. znane powiedzenie na śląsku "O piyronie jasny!" , nie wzbudza ciekawości,pewnie najczęściej odczytywano je jako "O mój Boże!" w gruncie rzeczy interpretacja jest dobra, ale mowa tu o Bogu zapomnianym,o Bogu,który zmarł podczas procesu chrystianizacji.. Chociaż w pewnym sensie żyje, ślady po naszej dawnej wierze są widoczne w wielu obrządkach chrześcijańskich,lecz rzadko zastanawiamy się nad pochodzeniem czegoś co mamy.. Mamy,więc nieznamy.. Gdy czegoś niemamy to poszukujemy,a żeby to znalezc szukamy-więc zbieramy informacje,które pomogą nam to zdobyc.