.

Już nic nie jest normalne,ale przecież tego chciałam.. Wybrałam takie życie ryzykując wszystko nawet utratę bólu. Wczoraj chyba uratowałyśmy mu życie,kto by pomyślał że tam w kałuży cienia leży mój kumpel zalany w sztok dostający kolejne ciosy od jakiegoś gościa.. Gdzie była policja? Ukrywalismy sie przed radiowozem,ciągnac go za sobą chyba siłą własnego serca.Stracił przytomnosc na 10 min.. Wkońcu udało nam się jakoś go przetransportowac i pojechał będąc pod opieką kolegi,który też Bogu dzięki znalazł się w odpowiednim miejscu i w odpowiednim czasie. To wszystko jest smutne,bo patrzyłyśmy jak go biją lecz nie poznałyśmy go. To wszystko jest smutne,bo połykając łzy zwierzył mi się,że kochał się z nią przez 4 godziny bez zabezpieczenia..