...

Siedziałam sobie na fotelu , rozmyślałam i w pewnym momencie przypomniałam sobie o czymś takim, jak Photoblog :) założony kiedyś - pozostawiony na pastwę losu...

Czasami mam wrażenie , że życie na każdym kroku mnie okłamuje , a ja.. a ja nawet nie mam odwagi spojrzeć mu prosto w oczy !

W ostatnim czasie prawie wszystko, co sie dla mnie liczyło, co było najważniejsze poszłooo daleko !  Nie mam siły na nic . Psychika siada , bo dławi się wspomnieniami .. 

Jeju ! I ta bezsilność , kiedy łzy spływają Ci po policzku, a Ty nie masz władzy i kontroli, by je zatrzymać. Zycie daje nam w dupe na każdym kroku i trzeba być na tyle silnym, żeby się podnieść po każdym upadku.. ale czy dam rade? nie wiem.. 

 Tęsknię za czymś czego nie miałam, nie znałam, a potrafiło jednym spojrzeniem uszczęśliwić i uwolnić serce od conocnych rozpaczy. Nie używając żadnego słowa, nie wydobywając z siebie, ani jednego dźwięku. Taki był&

Najgorsze w tym wszystkim jest fakt, że dobrze zdaje sobie sprawę z tego, że to przeszłość, że to by się nie udało, a serce ciągnie dalej, ono wciąż próbuje, a to tak niesamowicie boli..