x.Roman

zawsze tak, gdzie jest potrzebny

zdjecie robione podczas kolejnej "wojny" na aparaty

Znalazłaś mnie Panie na krawędzi końca,

wstrzymałeś me kroki, bym nie runął w przepaść.

Nie dałeś zmarnować tej ostatniej szansy,

bym wreszcie mógł zaśpiewać: wierzę, wierzę, wierzę.

 

Jednym dotknieciem łaski życie moje zmieniłeś,

jak Pasterz po owce Ty po mnie przyszedłeś.

Na ramiona mnie wziąłeś jak skarb najcenniejszy,

więc z Tobą zostanę, bo nie chcę już błądzić.

 

Uciekałem od Ciebie pustką przeniknięty,

nie wiedziałem co robię - byłem opętany.

Moją pięść zaciśniętą Ty sam rozluźniłeś,

mój uśmiech Ci powiedział: wierzę, wierzę, wierzę.

 

Teraz już się nie boję, bo wiem komu ufam.

Ty sam jesteś Skałą, na której ja stoję.

A gdy zginąć mi przyjdzie, wtedy cicho powiem,

w ostatnim westchnieniu: wierzę, wierzę, wierzę...

 

"Znalazłeś mnie Panie"