return ticket

Co do mnie, jednak nigdy nie będę dobrym strategiem.
Aaaaaa, dobraaaaa.

Stałam się wczoraj szczęśliwym posiadaczem biletu lotniczego z Warszawy do Bukaresztu i z Bukaresztu do Warszawy, co oznacza, że spadł nam z nieba jakiś deus ex machina i problem dojazdu i powrotu z Romanii został szczęśliwie rozwiązany po kilku miesiącach trwania w impasie. Prócz odzyskania stanu równowagi psychicznej plusy z tego płyną takie, że zyskałam jeszcze sobotę i pół niedzieli siedzenia w Małopolsce, miast kiszenia się w pociągu z perspektywą 32 godzin i 4 przesiadek. Patrząc po mailach organizacyjnych od Aliny Buzatu wygląda na to, że skończyłam właśnie czerwcową harówę po to, żeby rozpocząć lipcową na Uniwersytecie w Konstancie, gdzie CODZIENNIE od DZIEWIĄTEJ DO CZTERNASTEJ będę miała zajęcia z rumuńskiego. Chyba czegoś tam się jednak nauczę. Chyba. Wiarygodność Aliny ucierpiała trochę po zredagowaniu do nas maila pt. "gdzie zjeść tradycyjne rumuńskie jedzenie i wypić tradycyjne rumuńskie trunki" i umieszczeniu na czołowych miejscach listy miejsc takich jak: "pizza hut", "irish pub", "KFC", a następnie naciśnięciu "send". Ale daję szansę, nie przekreślam. 

Dobra, pora wrócić do zawalonego szamponami, płynami do mycia i ubraniami pokoju. Ponieważ ogar uber alles.

I jeszcze piosnki na dziś:

http://www.youtube.com/watch?v=31sZ9xZr_Ew - wiksa!

och, marcu http://www.youtube.com/watch?v=oIIxlgcuQRU

bardzo. bym. chciała. być. tam. właśnie. tam. http://www.youtube.com/watch?v=qUSogsKT2Lc