W stronę słońca

Jak przypinki, łatki czy jak to tam nazywacie wpływają na "bycie" pojedynczej jednostki?

Odpowiedz brzmi... przeróżnie. Zależnie od ustosunkowania się do kwestii tzw. łatek. Pytaniem właściwym w tym temacie jest, ile łatek może przypiąć sobie pojedyncza persona by być wyalienowaną częścią supergrupy, tzw. elity towarzyskiej, która istnieje, a jednak tak samo jak entalpia, czy entropia nie istnieje; wszyscy wiedzą o jej bytowaniu w zakompleksionym i nieprzystosowanym społeczeństwie jakim jesteśmy my - Polacy. Łapiemy się za języki, za ubrania, za kolczyki, za diety kopenhaskie i homoseksualnych partnerów. I świetnie, i dobrze. I ja jestem za! W końcu Polacy, czyli podkreślam, My, razem, wyczołgujemy się spod gruzów cenzury i nietaktu. Ale bądźmy krytyczni i szczerzy, choćby do bólu, składnie świadomi od a do z, ilu tak naprawdę jest przekonanych do swojej asymilacji, a ilu jest baranami lub innymi reprezentantami farmy, idącymi głucho za stadem. Młodzi nieśmiertelni bieżącego sezonu, mam nadzieję że zwalczą się sami. Stan emancypacji to zdjęcie kajdan, a wraz z nimi zdejmuje się buciki, wierząc, że na boso można iść gdzie się chce i kiedy się chce, zachłystując się swoją bosością tj. wolnością.

Ja osobiście uwielbiam moją bosość, buty mnie piją i szarpią mi nerwy. Nie określam się... nie publicznie, boję się linczu, a przecież odwaga wycieka mi uszami, krąży przenoszona hemoglobiną. Chora choreografia. Jestem handlarzem bronią, konspiratorem, "najsmutniejszą dziewczyną z Martini". Właściwie nie spowiadam się z siebie, dlatego że choć niczego nie potrafię żałować, to z wielu rzeczy dumna być nie potrafię, a niektórych nadal nie jestem pewna. I taka właśnie jest moja polskość nadkobiety. Choćbym sama nie była przekonana, będę się zapierać rękami i nogami - Taka właśnie jestem.

Ps. 'Wpadam w rozpacz w stylu F.Sinatry - Man break me up, give me a cigarette.'