asi smotnooooo..// Srzynice-city

"Zapalam świecę, znów tak szybko zniknąłe¶, kocham się z ogniem..." Czasami pisze.Jednak juz nie na papierze tak jak kiedys.Zgubiłam gdzies zapał do pióra, ale nie do słów.A jesli nawet do słów to napewno nie do myśli.Mysli mam rózne, raz piękne i zmysłowe jak ciało młodej kobiety a raz złe i niepokorne jak brak weny.Nie ma to jak przypływ niespodziewanych emocji.Wizualizacja...tak potrzebuje obrazów.Muszę widzieć żeby pisać.Widzieć i słyszeć.Słyszec nie tylko szepty ale i krzyki.Az czasami w gardle zasycha od wiecznego pytania o wszystko.Opisałam nawet smak wieczornej kawy w tekscie, który potem zniszczyłam.I nie mogłam go juz uratować bo zapomialam jakie literki pokoleji wystukiwałam a kawa juz została wypita.Kiedys napisze nawet, długi list miłosny.Jeszcze nie wiem czy bedzie to jutro czy za trzydziesci lat i jeszcze nie wiem jaka to bedzie miłość.Czy bedzie ten list w formie testamentu czy raczej wiersza..Może nawet kiedys zaczne sie wstydzić starych słów..może wreszcie naucze sie ich znaczenia..może ktos wymyśli bardziej wymowny język..Na dzien dzisiejszy charakter mojego pisma kształtuje trzcionka.Nie zostawie po sobie nawet odcisków palców.Nie mówi±c juz o plamach na zółtym papierze.I każde moje słowo uzależnione bedzie od przepływu prądu... Jeśli dwoje ludzi nie potrafi dojść do porozumienia, jaka mają przyszłość? Jeśli między parą nie ma już czułości i namiętności, czy może dalej istnieć zaufanie? Kiedy jedno z serc przestaje bić dla dwojga, czy miłość ma szanse by przetrwac? I pęka obrączka miłości a z oczu kapią łzy, złości lub żalu.Nie ma nawet wspomień, bo lepeij za dużo nie mysleć i nie pamiętać..Nie pamiętać słów przysięgi "...ja K biorę sobie Ciebie M za męża/żone i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że Cię nie opuszczę aż do śmierci".I nie ma juz męża i nie już żony i nie między nimi już miłości.Powodów mogło być ze sto.Szans na poprawe, zero.Za alkohol, za zdrade, za kłutnie,.. umarło.Bez zbędnych słów,bez żadnych.. Jak podarować swoje zycie komuś z kim się bedzie chodziło do parku za ręke po 70-ce?Jak dbać o miłość by nigdy nie umarła?A gdy stojimy nad przepaścią skoczyć w nią czy kroczyc po zboczu? W samotności, jestem sobą... Rozwijam skrzydła i lecę... Wolna od innych... Sama... Jak anioł wzbijam się w powietrzę... Ci niegodziwcy i moi prześladowcy... Są jak malutkie nieważne istnienia... Nigdy nie rozwinę skrzydeł... I nie wzlecą tak jak ja... Teraz ja ich przewyższam... Bo tylko w samotności jestem sobą... Lecz i te skrzydła kiedyś opadną... Znikną razem z nadzieją... I będe taka jak Ty... Będe następnym nic nie znaczącym istnieniem... I już nigdy nie będe... Samotnym Aniołem...