me without myself

Ostatnio odezwał się we mnie straszny egoizm i nie podoba mi się to...

Dlatego najchętniej zakryłabym sobie twarz. I w ogóle wszystko.

Im jest mi gorzej, tym większą robię się egoistką. Dosłownie.

Z dniem pierwszym września zmieniam tok myślenia! To dopiero czwarty raz w tym roku :P

Może kiedyś w końcu się uda :)

(w końcu pani Natalia C. powiedziała kiedyś, podczas jednego z jej monologów, że człowiek zmienia się średnio co 7 lat; co prawda stwierdziła też, że jest to czas akurat  17-letnich uczniów, ale nie czepiajmy się ;) podobno żaden humanista nie jest dobry z matmy)

Ludzkie życie składa się z przegranych.

Przez te klęski człowiek nie wychodzi poza etap prób.

Życie to próba spektaklu, który nigdy sie nie odbedzie...
ja jednak ciągle mam nadzieję, że w końcu zagram jedną z głównych ról...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gdy palec wskazuje niebo, tylko głupiec patrzy na palec.

Tak. obejrzałam Amelię i bardzo mi się spodobała.

Mieć tylko komu kiedyś powiedzieć:

Sans toi, les émotions d`aujourd`hui ne seraient que la peau morte des émotions d`autrefois.

(Bez Ciebie dzisiejsze wzruszenia byłyby tylko martwym naskórkiem dawnych uniesień)