łazienna-mokra.

*Wtedy księżyc zaczyna szaleć, wychlustuje na Iwana strumienie światła, bryzga światłem na wszystkie strony, aż w pokoju zaczyna się księżycowa powódź, aż rozchwiane światło wzbiera coraz wyżej i zatapia łóżko. To właśnie wtedy twarz śpiącego Iwana staje się szczęśliwa.

Rano budzi się milczący, ale zupełnie spokojny i zdrów. Jego poraniona pamięć przestaje boleć i aż do następnej pełni profesora nie dręczy już nikt: ani beznosy zabójca Gestasa, ani okrutny piąty namiestnik Judei, rycerz Poncjusz Piłat."

skończyłem drugi raz czytać Mistrza i Małgorzatę ;]

ten fragment.

czytajcie, może zrozumiecie coś między słowami.

bo wszystko ostatnio zostawiałem w domysłach..

głowa tylko boli. od światła i niewyspania...

więcej nie piszę.