I jakby nie patrzeć, cudownie było spędzić z Nią tych kilka chwil, tych kilkanaście chwil, smarować się fenistilem na spalone ciało. Palić cienkie po nocach i rozprawiać, romyślać wymyślać co będziemy robić kiedyś, jak już wyjedziemy stąd, co by mozna bylo zrobić z tym domkiem, wybierałyśmy kolor, obgadywalasmy stare pruchwy, działające nam na nerwy. I o tym jak dzwoniłysmy do kogoś podając się za tajemnicza Anię xD Tak to bylo cudowne wspominać te czasy sprzed roku, jak bylysmy tylko dla siebie, teraz ta przyjaźn jest głębsza piękniejsza, ta na która od tylu czekałyśmy...

A z miłością, trzeba bylo sobie wiele wytłumaczyć bo inaczej się nie dało, ale powiedziałam, wyzwoliłam siebie, czekałam na ten odpowiedni moment by zrobić krok do przodu, bo teraz jak Ona powiedziałą jestem gotowa na coś większego i pięknego, jestm gotowa na ta dłuższa milość na ta w która nie wierzyłam. I może użłam wielu przykrych słow, ale inaczej się nie dało, inaczej nie wyzwoliłabym tego co we mnie siedziało. Kocham Cię Panie Pawle, utwierdzam się w tym za każdym razem, jak na Pana patrze, i kochać będę do... lat 200 xD ;*

A zdjęcie ze słonecznego Nałęczowa, czekając na busa i delektując się słońcem i cienkim ;*