Kiedyś nauczyłem się spostrzegać różnice między 

trzymaniem się za rekę, a przywiązaniem dusz.
 I dowiesz się, że miłość to nie tylko pożądanie, 
a potrzebywanie w czyimś towarzystwie nie musi oznaczać bezpieczeństwa.
 I zaczynasz zdawać sobie sprawe, że pocałunki 
są przypieczętowniem umowy na całe życie!!! 
Potem już zaczynasz akceptowaćswoje porażki 
i znosić je z podniesioną głową, otwartymi oczami 
i wdziękiem osoby dorosłej, a nie z żalem i gniewem dziecka!!! 
I nauczysz się kroczyć własnymi drogami codzienności, 
poniewarz jutro jest zbyt niepewne, by coś na nim budować!!! 
Po pewnym czasie przekonasz się, 
żę nawet rozkoszne ciepło słońca
 parzy skórę, gdy zbyt długo go zażywamy!!! "
Zasadz więc własny ogród i przystosuj swą duszę, 
zamiast czekać, aż ktoś przynieśie Ci kwiaty."
 i przekonaj się, że naprawde potrwfisz wiele znieść... 
że naprawde jesteś silny i że masz swoją wartość!!!