curacao, taken by Ronnie

Tak, drodzy zbulwersowani "podglądacze", a raczej drogie "podglądaczki", to jest mój kolejny chłopak, gustuję również w zwierzętach, tak, możecie mnie nazwać zoofilką. Ciekawe, co jeszcze wymyślicie. Ale bycie kreatywnym to też zaleta ;]

Wciąż to przeżywam, bo zawsze było mi cięzko pogodzić się z przegraną. A to jest swego rodzaju przegrana, bo wiąże się z pewną stratą. W każdym razie, to ja mam większą kapę, bo to ja się bardziej zadręczam, tak stwierdziłyśmy z Zuzą. Od zawsze czułam, że w moim mentalnym ogródku starają się wykiełkować dziwne masochistyczne ziarenka. Jest też jeden dobry plus tej całej sytuacji - w tym wszyskim przyda też się trochę telentu aktorskiego ;]

To wszystko jest ciężkie do ogarnięcia i nie wystarczy powiedzieć sobie OGAR, bo to nie wystarczy. Pod względem psychicznym to był naprawdę dobry miesiąc. Bo chociaż wokół mnie panował chaos, to we mnie było wszystko poukładane.  Idealna harmonia. Teraz z kolei jest na odwrót -  wszystko, co mnie otacza jest niesamowicie czyste, za to psychika totalnie siada. Ciężko mi samej to zrozumieć, bo życie nie jest czarno-białe, tak jakbyśmy wszyscy chcieli. Są jeszcze różne odcienie szarości, które trudno zdefiniować. Ja... ja poczułam właśnie taką szarość i nie potrafię jej nazwać. W każdym razie strasznie mi przykro, że teraz ona zbieleje albo zczernieje. Szarość jest cudowna. Przynajmniej była. Bo teraz nawet nie wiem czy to jest szarość.. (zapewne powiedziałbyś, że teraz jest to zieleń...). Julka mówi, żebym się nie przejmowała, bo wszystko się ułoży i jeszcze będzie zajebiście. Ja wiem, że ona ma rację. Wystarczy tylko spojrzeć wstecz...: )

Swoją drogą, czasem tak patrzę na nas obie  wciąż nie mogę sie nadziwić, że my się przyjaźnimy.. Jesteśmy tak różne pod tak wieloma względami jak wiara, odbieranie rzeczywistości, sposób dawania sobie rady z kłopotami ( czytaj - z facetami xD).  Wspólnie jednak skłaniamy się ku stwierdzeniu, że faceci są meeeeega dziwni. Jak tak, to nic - z kolei jak pojawi sie jeden, to od razu cała gromadka. I na jej nieszczęście wszyscy muszą grać z nią w zespole : d 

Najdziwniejszą rzeczą jest to, że wszystkie zaczynamy się "skurwiać" ( nienawidzę tego określenia, dla mnie powinno ono w ogóle zostać wykreślone z języka potocznego polskiego) : ja, Ania, Julka. kici kici jesteśmy nieprzyzwoici ;] hahahahaaaaaaaaaahahahahahahahahahahahaha pozderko lamerko !

Jeżeli lubicie obcować ze sztuką (w co szczerze wątpię) to odsyłam Was do bloga z wierszami

>klik<

+ nadal nie ogarnęłam Walentynek.

++ w środę zakładają mi aparat.

+++ Buczkoski przyjdzie po mnie dziś o 18.42 : O

++++ Przypomnijcie mi, że mam oddać Kartonowi wreszcie te płyty!

+++++ Tak, Tomasz, za pół roku ! :)

++++++ pozdrawiam serdecznie moja siostrę, któa ma już cztery motory : O