co będzie dziś - nie wiem

siedze sama, pije piwo. Znowu Hucz, nie no szczezrze? Nie jest najlepiej. Powrót do przeszłości. Łza się w oku kręci. Nie wiem czy ma być tak jak teraz, czy uciec od tego. Od problemów? Od tego nie da się uciec. Trzeba się znieczulić. Udać że jest dobrze. Wziąć głęboku oddech, kamienne serce. Muszę, to nie jest mój wybór. Brak mi czasów w których alkohol nie podnosił mi temperamentu. Brak mi słów po za jednym - Dlaczego? Gdzie popełniłam błąd? Czy prawie 3 lata temu kiedy podjęłąm tą decyzje? Nie wiem co mam o tym myśleć.

Jest tak samo, może tylko trochę smutno
I nie mówisz "dobranoc", i nie mogę przez to usnąć
I może trochę pusto, i znowu jest to rano
I znowu uwierzyć trudno, że marzenia się spełniają
Bywa różnie, skończę u kolejnej w ramionach
I rok później poleci znów "Rok później" Bonsona

Są dwie opcje. Albo to co mam w sobie zabije mnie albo jego. Czuje się matrwa. Jak dusza błąkająca się po ziemi za kare. Nie poczuje tego jak będę umierać. To przykre. Prawda często boli. Prawda bywa zaskakująca. Nie już nic nie zaskoczy w życiu. Kocham to jaka jestem, mimo tego że wiem, że jestem zła.

Chce zamknąć oczy. Nie chce widzieć tego zła. Panikuje. Niepokój. Złudna odwaga. Jednak chce samotności. Kocham ją. Nie potrzebuje nikogo. Tylko w samotności można wypracować to co jest ważne. Chart ducha. Stalowe nerwy, kamienne serce. To czego potrzeba właśnie teraz w dobie upadku wartości. A zaufać można tylko sobie, wszyscy kłamią, chcą twojego upadku. Sam wejdziesz wyżej niż oni by Cie wynieśli na swoich fałszywych rękach. Jedna ich ręka głaszcze Cie po głowie a druga wbija w ciało po rękojeść nóż. Proste. Zimna kalkulacja. Jestem zimna- dobrze mi z tym.

Wszyscy którzy są obok Ciebie przeminą, jak gwiazdy.

Wkoło ani żywej duszy, w tobie też (cicho)
Wkoło żadnego odgłosu, w tobie zew (cicho)
Zaczyna swą pieśń młodość pusta, miałka
Ktoś położył chuj na świat nasz, masz mnie za świadka, to prawda.

Na zegarku mam wciąż 0,0,0...