Wracam z tygodniowego urlopu od wszystkiego co na co dzień, prócz Ciebie, ale Ciebie nigdy bym nie zostawiła z wyboru. A ze mną wracają zmartwienia. Przed wyjazdem martwiłam się o ogniska, pieniądze, spanie, nie spanie, wyjazd; teraz znów pieniądze, zgubiłam jedne z ulubionych kolczyków, zgubiłam Karola ładowarkę, nie sprawdziłam listy swojej klasy, nie zaniosłam papierów do CECHU (oby nie było za późno) i jeszcze nie kupiliśmy mamie radyjka. Nadal mam te dupne słuchawki, ale chyba już nie będę nic kręcić. Może kupię te przejściówki jak zaplanowałam, ale chciałabym też kupić oryginalne słuchawki sobie tak jak Iza. I będę miała spokój przynajmniej na jakiś czas. No ale nie wiadomo jak z kasą. W niedzielę mam jechać do Moniki na tydzień i lecimy z czereśniami, ale tu urodziny Karola w czwartek, więc możliwe, że wtedy praca odpada i już kilka dyszek do tyłu. Dupnie się czuję i ciągle mam wrażenie, że jeszcze coś zgubiłam. Zamieniłam się telefonami z Karolem. A o minionym tygodniu i dzisiejszym dziwnym (jak zwykle u mnie) śnie z Izą jutro, które będzie za minutkę. Ale nie wiem czy jeszcze dzisiejsze jutro, czy już jutrzejsze, bo tymczasem idę po porządny prysznic i czeka mnie porządne spanko w moim łóżeczku, więc nie wiem czy będzie chciało mi się to przedłużać pisaniem tu. Także możliwie, że zajrzę dopiero w jutrzejsze jutro.

Kocham mojego skarbeńka :*