#017

Po­wiedz, proszę,po­wiedz mi,
dlacze­go dro­ga kręta jest,
dlacze­go gu­bimy do życia sens?
Kłótnie codzien­ne dzielą nas,
szu­kamy do szczęścia bram.
Za­pomi­namy o tym co ważne jest.
Po­wiedz, kiedy woj­ny kres?
Kiedy niewin­na krew,przes­ta­nie wy­pełniać świat? 

Z miłością jest jak z giełdą. Uważaj w co in­westu­jesz, bo okaże się, że wto­piłeś do­robek swe­go życia i zos­ta­niesz z niczym. 

Słowa : Kocham Cię, ZAW­SZE po­win­ny oz­naczać coś więcej niż tyl­ko parę liter. 

Sa­ma wyb­rałaś taką drogę, te­raz łzy i tęskno­ta nic już nie da ..

I mam wyjebane w to czy mówisz mi po imieniu czy kotku i kochanie - moje serce ma na Twoje branie .

Tyl­ko te szczęśli­we chwi­le ut­rzy­mują nasz przy życiu, dając nam nadzieję na ich powtórne przyjście. 

Ciężko jest pra­widłowo oce­nić ludzi, którzy prze­wijają się przez nasze życie. Na­wet kiedy wy­daje nam się, że wiemy już wys­tar­czająco dużo, ktoś może tak bar­dzo się zmienić, że przes­ta­jemy go poz­na­wać. Je­go czy­ny w tym mo­men­cie ra­nią naj­bar­dziej, bo nig­dy byśmy się te­go po nim nie spodziewali. 

Uczeń: Przep­raszam, czy mogę się o coś zapytać?

Nau­czy­ciel­ka: Nie, nie ma te­raz czasu!

Uczeń: Ale...ja chciałem zapłacić.

Nau­czy­ciel­ka: To, proszę wejść. 

Czy pi­sanie ma sens gdy in­ni nie do­ceniają? Czy war­to to ro­bić tyl­ko dla siebie? 

Ser­ce z żalu pęka, gdy w głowie udręka..