Zaiste. 

Jeżeli to czytasz, to masz ku temu powód.

Powinność utożsamienia się z tym tekstem  już teraz ma stać się dla Ciebie jasna. 

Pamiętasz pożegnianie? A no tak, nie wszyscy mogą je pamiętać. Wybory i decyzję. 

Bynajmniej, nauczyło mnie ono schematu "obiecanki cacanki-a głupiemu?"

Póki fizycznie jesteś, w myślach isntniejesz.

Byłam głupia. 

Miło tworzyć społeczność, jeszcze milej móc do społeczności należeć.

Miło być blisko, jeszcze milej mieć ku temu możliwości. 

Tworzymy pary, duety.. zawsze jest jakiś...I co wtedy dzieję się z jednostką nieparzystą? 

Milczysz?

Zabawne, bo ta cisza wydziera mi się w głowie już 7 miesiac.

A nie. czasami, pamiętasz.. Zazwyczaj z czystego egoizmu. 

Pożeracze ludzkich uczuć i wampiry energetyczne.  

Egocentryzm. :

To ja mam problem" " bo ona jest zła" " bo to ich wina" " bo ja nie umiem z Tobą rozmawiać" "tak już będę dzwonić,obiecuję" "nie chce przeszkadzać Ci w pracy" " wgl mnie nie wspierasz" "nie zrozumiesz tego" "tylko nic nie mów". 

Pieprzona naiwność. 

Ani Ty ani Ona, ani On ani Oni. NIkt.

NIKT. Ku jasności. 

Starania, emocję, empatia, chęci.

Byłam, jestem i pewnie będę,

ale na obecną chwile nie dla Ciebie.

 Obietnice. 

Jestem, byłam i pewnie będę

na zawsze drugim planem. 

Drugim, oddalonym pieprzonym, planem.

400km - to przecież wciąż ten sam kawałek mapy.

A tyle zmienił, tyle pokazał, tyle udowodnił.

Mam dosyć. 

Twoje milczenie stanie się moim,

bo mało kto już pamieta, że też mam problemy, też mam uczucia, też mam chęci . 

Nic a nic od siebie. 

Ode mnie wszystko. 

Od lat. 

W podziękowaniu - Tobie. 

"Zawsze nie zawsze chce zawsze trwac."