Był ponury dzień kiedy pierwszy raz go zobaczył. Zupełny przypadek. Nigdy nie myślał,że poprzez aska pozna taką osobę. Polajkował mu. Na nic w zasadzie nie liczył. Nawet do niego nie napisał. Następnego wieczora dostał od niego zaproszenie na fb. Mimowolnie uśmiechnął się, lecz był tylko kolejną osobą która go zaprosiła. Tego samego wieczora on jeszcze do niego napisał. Początkowo beztroskie pisanie zmieniło się w coś więcej. Było cholernie miło. Poczył coś do niego mimo iż znał go tylko kilka godzin,. Zaazwyczaj jego serce było odporne na jakiekolwiek uczucia. Nie rozumiał tego jak to się stało. Czemu CHŁOPAK, którego zna tylko kilka godzin przebił się tak szybko przez tą osłonę. On się starał było to widać. Ale chłopak bał się. Bał się,że kolejny raz nic nie będzie,. Chciał być ostrożnym, aby później nie rozjebać sobie całego serca. Nie mógł spać - bo myślał o nim. Nie chciał jeść. Zrozumiał,że to coś więcej, ale w tym dniu przysiągł sobie,że będzie to dla niego ostatni tak ważny chłopak. czuł się przy nim wyjątkowo. Bał się. Nie akceptował siebiem nie akceptował swojego ciała i charakteru, które od lat było niszczone przez silne leki. Bał się ,że gdy pierwszy raz go zobaczy - wszystko mu przejdzie. Bał się kolejnego złamanego serca. Chciał mu wierzyć w to co mówi, ale nie potrafił. Jedyne co czuł, to to,że go cholernie KOCHA.