It is the summer of my smiles! 

Wyjeżdżam. Daleko. Gdzie słychać szum fal. W miejsce dobrze mi znane. I mimo, że wciąż narzekam, że po raz kolejny właśnie tam, to gdzieś tam cichutko się cieszę, że znów mogę wrócić w to miejsce. Moje niezadowolenie wynika raczej z zawiedzenia się, co do pewnych planów, które snułam... Ale cóż... Skoro mam być odcięta od świata- czemu nie skorzystać? Niedostępna dla nikogo. Nooo... prawie, dla nikogo. Bo jest jedna osoba, z którą chcę dzielić każdy swój dzień. Reszta niech nie ma mi za złe, gdy nie będę odbierać telefonu, odpisywać na wiadomości... Moja samotnia. Znów będę leżała nocą na rozgrzanym jeszcze piasku, na opustoszałej plaży... Wpatrywała się w gwiazdy i blask odległych latarni... Słuchała szumu morza, zajadając się lukrecjami...

'Czy nadal lubisz czarne lukrecje?
Czy nadal tak urzeka cię ich smak?
Słodki płacz za czarną lukrecję,
Lukrecja- gorzki pożegnania znak...'