Konie maści [b]siwej[/b] rodzą się ciemnomaściste, np.: kasztanowate, gniade lub kare i siwieją wraz z wiekiem. Proces siwienia postępuje od głowy do ogona. Ponieważ umaszczenie umaszczenie zasadnicze zostaje zachowane dłużej wokół większych nasion krwionośnych, w poszczególnych włosach tworzą się koliste złogi pigmetów, lecz odcień podstawowy sierści jest biały. W tym stadium przechodnim mówi się o umaszczeniu siwym [b]jabłkowitym[/b].
Konie o umaszczeniu [b]izabelowatym[/b] mają sierść żółtawą z różnymi odcieniami - od białożółtego do ciemnożółtego; włosy ochronne (są dłuższe od sierści okruwowej i chronią wrażliwe części na głowie, ogonie i nogach) są przeważnie jaśniejsze.
Konie [b]kasztanowate[/b] mają sierść, o barwie od żółtorudej do brązowej. Charakterystyczną cechą jest to, że włosy ochronne nigdy nie mają czarnego zabarwienia.
Konie [b]bułane[/b] mają sierść w odcieniu podstawowym żółtobeżowobrązowym i różnokolorowe włosy ochronne. Skóra i kopyta są ciemne. Konie bułane cząsto mają ciemną pregę grzbietową - biegnącą od grzywy do ogona oraz poprzeczne pręgi na nogach.
[b]Gniadosze[/b] mają umaszczenie brązowe - od jasnych do ciemnych odcieni brązu. Charakterystyczne dla nich jest czarne zabarwienie włosa ochronnego na grzywie i ogonie oraz czarna barwa sierści na nogach, poniżej stawó nadgarstkowych i skokowych.
U koni [b]karych[/b], zarówno włosy okrywowe (sierść), jak i ochronne (grzywka, grzywa i ogon), są czarne. W zależności od wielu czynników (m. in. stanu zdrowia, odżywienia oraz pory roku) maść kara może się charakteryzować połyskiem lub jego brakiem.
Koń maści [b]myszatej[/b] charakteryzuje się szarą barwą sierści oraz dwukolorowymi włosami ochronnymi (mieszanina włośów jasnych i ciemnych). Cechą charakterystyczną tej maści (oraz bułanej) jest występowanie ciemnej pręgi grzbietowej i często prążków na nogach.