Kiedyś z motylami w brzuchu pokazywałam przyjaciółce smsy od niego. Byliśmy po kłótni, przepraszał mnie w nich. 'widzisz, jak jest mu przykro?' - mówiłam. Nic bardziej mylnego. Kilka liter ułożonych w 'przepraszam', dwa znaki tworzące serce. Było mu przykro? Przecież nie mogłam tego wiedzieć, równie dobrze mógł właśnie patrzeć w telefon z bananem na ryju, myśląc jaka jestem naiwna. Albo zabawiał się w tym czasie z jakąś całkiem obcą laską, najebany lub nie. Tyle rzeczy mogło kryć się za ta jedną wiadomością. Dlatego tak ich nie lubię. Żaden sposób na kontakt, oprócz tego bezpośredniego, nie ma sensu. Co ci z miłości, jeśli nawet nie możesz spojrzeć tej osobie w oczy? Może ona w tym czasie patrzy w zupełnie inne.