Po co ta złość ?

. Leżałam na łóżku wpatrując się w biały sufit w moim pokoju, a po policzkach spływały mi łzy..

Był obok mnie.. i szeptał mi do ucha jak mi to jest źle, jaka jestem nieszczęśliwa i opowiadał o przykrościach jakich doświadczyłam.

Oddziaływał tak bardzo na moją psychikę że zaczęłam się zastanawiać.. zaczęłam wątpić..

Nigdy w życiu nie czułam się bardziej martwa niż tamtej nocy ..

* * *

- To jest pewien rodzaj autyzmu.. człowiek nie umie okazywać uczuć innym ludziom.. Kochanie słuchasz mnie ?

- Tak tak. Słucham.

- To czemu nie patrzysz w moją stronę ?

Słuchałam. Każdego słowa. Wpatrywałam się w niebo przez szybę samochodu. Myślałam. 

Czy ja coś cokolwiek czuję.. Czy potrafię kochać.. Myślałam o tym co mi powiedziała Ola.

 I kurde choć tak bardzo pragnę wolności to pewnie gdyby mnie puścili samopas wróciłabym zaraz z powrotem. Bo tylko to co zakazane nas pociąga.

* * *

".. Tak dobrze jest mieć ciebie obok 

Tak przy tym trudno, jest być z tobą .. "

* * *

Teraźniejszość. Albo nie umiem albo nie chcę zasnąć. Nie wiem.

Co jakiś czas puszcza mi się krwotok z nosa ale to szczegół.

Dzisiaj kolejna poważna rozmowa..

Przepraszam za każdą przykrość, za każde złamane słowo.

Każdego.