Same mądre rzeczy. 

Kosmonautika.

Stalówką niedbale pozostawione na wizytówce imię i nazwisko. Spod słomkowego kapelusza, po transformacji w lniany garnitur z wełnianego swetra. Dwa słoiczki z tuszem - czerwony i granatowy. Dwie stalówki i gęsie pióro. Wpis-pamiątka z autostopu "a możem wam fotku zdiełać?", "da, nu patom do internetu nie dawajtie". Hm, hm.

Przyjaciel nieobecny, wszystkie miejsca zajete, ewentualnie 24 euro od blond rozczochranej główki.

Powitanie przez nadmuchanego astronautę pod letniskowym parasolem. Na leżaku. Machał nieruchomo nadmuchaną astronaucią rączką.

Wobec powyższego - podróż Lexusem i spanie w lofcie nad stawem. Bo dlaczego nie? "I write to my girlfriend, that you are staying for the night", "probably you're hungry, aren't you? So pizza? Latvian beer? How many will you drink? 2, 3, 4?" . . .

Siła zaklęć, w które się bardzo mocno wierzy - "tutaj to się przecież na pewno nie zatrzyma", "no, omija nas szerokim łukiem".

Na siedzeniu kierowcy w niebieskim DAFie pomiar cukru i zastrzyki z insuliny. Dziewczyna go rzuciła, bo wstydziła sie jego wyglądu. 13 lat trwało zanim. Zgadzamy się, że to powinno być inaczej. Ale scenariusze piszą się, nie pytając o niczyją zgodę, bez korekty i redakcji przed publikacją. Sądy uporczywie nie chcą nam uwzględniać apelacji.

Muzeum Słońca w deszczowy dzień. Przejażdżka przeźroczystą windą. Koty i patyczaki. 

Rozdziawiająca się z blaszanym beknięciem paszcza promu na Saaremę... wypluwająca i połykająca nas i inne auta. Spanie w środku lasu, dwa paleniska od jednej zapałki. Całkiem jak nadjeziorne - morze Bałtyckie spienione podejrzanie między tatarakiem. Łódka. Siatak na ryby. Tosty z serem i pomidorem. Maślaki oddane rybakom na przeklęcie żon.

Taka sobie właśnie Wszystkość.

Może. Może być celem samym w sobie.