nieco pusta .

Chyba moją dewizą staną się popękane usta , wcale się dziś nie cieszę, brakuje trochę pretekstów.

Jestem zmęczona, trochę chce spać, mogę dziś zniknać z listy obecnych.

Nie lubię gdy nie zauważasz, że się staram, że się staram nie być przeciętna, trochę wysiadają mi szare komórki.

Wiem, słyszałam- zawiodłam znów, tylko kiedy? ...poraz kolejny perfekcja jest tak daleko.

Zupełnie nie wiem jak tak ciągle mam trwać w niczym , jestem trochę eteryczna, tylko dzisiaj.

Nie jest przytłaczająco, wręcz odwrotnie.

Nawet nie wiesz jak cudnie można żyć jeden dzień bez świadomości i konsekwencji.

Z echem w uszach z subtelnością i dwuznacznością na ustach i w gardle.

Czuje niebo w oczach i niesamowitą estyme do niego.

Trochę dzieli nas cisza, zupełnie jednakowo jak czas i teraźniejszość.

Nie sądzisz, że głupio tak się powtarzać, że będzie poprawnie, całkiem odpowiednio?

"miło", że na migrenę moge liczyć zawsze - codziennie, że katuje mnie niedorozwiniętymi pytaniami.

P.s - zdjęcie z okazji Dnia kobiet , jak najwięcej czasu dla was wszystkich.. ;*