zimne jak lód .

Jesteśmy niewolnikami w białych koszulach. Reklamy zmuszają nas do pogoni za samochodami i ciuchami .

Wykonujemy pracę , której wcale nie lubimy , aby później za marną wypłatę kupować niepotrzebne nam gówna.

Jesteśmy średnimi dziećmi historii , nie mamy na celu ani miejsca , ani wielkiej wojny , wojny depresji .

Naszą wielką depresją jest życie , zostaliśmy wychowani w duchu telewizji , wierząc , że pewnego dnia będziemy milionerami..

Szkoda że rzeczywistość jest taka przykra , mogłabym pisać o przemoczonym umyślę i chęci przesiąknięcia wolnością na wieczność ale to nie ma znaczenia , bo przecież kocham  subtelność chwil  nawet nie będąc milionerem .

Jestem do kresu ewentualności  , wolności , chociaż tą umysłu , niezależność jest fajna .

Cieszę się kiedy mam czas na dostrzeganie ludzi.. tych szczęśliwych  , myślę że nie oglądają dużo tv .

Za to ja zawsze jestem innowacyjna , trochę sprzeczna  i łatwowierna na widok uczuć , które mają dokładnie wyznaczone granice

powszechności , których nie powinnam rysować , Tobie . Pogrążam dziś całą niemataforyczną siedzibę , centrum , które dynamicznie działa na moje słabości  , na moją tak widoczną skłonność .

To chyba czas na walkę z chandrą , kiedy aspiracje przekraczają formy ludzkości .

Nie powinnam tu mówić , jak bardzo chciałabym móc zawierzać emocje , nie myśląc o konsekwencjach , jak bardzo chciałabym być nadludzka w tym absurdalnym tłoku . Chcę oczyścić się z nawału przywiązania . .

Chyba mam w sercu za dużo sentymentów , które nigdy tak naprawdę nie istniały , próbuje zachować przytomność , w całej tej wątpliwej strukturze . Nie mogę czuć tak dogłębnie idei własnego serca, bo gdzieś mamy odniesienie, które w żaden sposób nie współgra z moim przeklętym racjonalizmem. chyba przestaje się dziwić posiadaniem miopi, bo przecież już teraz bywa zbyt wyraźnie.