# 17.

-Jesteśmy- oznajmił po jakimś czasie Zayn.

Dziewczyna szybko wysiadła z samochodu, po czym podeszła do chłopaka i ruszyli przed siebie. Zayn zaprowadził ją w stronę jakiegoś domu, nie była to niewiadomo jaka willa, ale dość spory dom.

Miśka szła cały czas za Zaynem, weszli do środka. Oczom Miśki ukazał się ogromny salon, z kominkiem w kącie, fotelami przystawionymi do niego, kanapą skierowaną w stronę plazmy i wielkim, wieeelkim stołem. Rodzina Zayna czekała już przygotowana.

-Dzień Dobry.- oznajmiła nieco skrępowana sytuacją Miśka.

Wszystkie oczy skierowały się na Nią, a za chwilę Zayn przywitał się z Nimi i przedstawił Miśkę.

-Musimy już iść.- oznajmiła mama Zayna.

Chłopak złapał Miśkę za rękę i poszli. Zayn rozmawiał dużo z rodziną po drodze do kościoła, jego siostry wypytywały Miśkę o wszystko, co zdenerwowało mamę Zayna, która kazała im umilknąć. Gdy doszli Miśka zatrzymała się z tyłu, nie była rodziną ani niikim dla zmarłego, była tu, żeby podtrzymać Zayna na duchu. Chłopak zaproponował jej pójście do przodu, ale ona zrezygnowała i ustała z tyłu obok jakiejś innej dziewczyny.

-Chodzisz z Zaynem?- spytała Miśkę dziewczyna obok.

Dominika spojrzała lekko zdziwiona, nie kojarzyła tej dziewczyny i uważała, ze to nie czas ani miejsce na rozmowy o tym, mimo to odrzekła:

-Można by tak rzec.

Dziewczyna obok spojrzała na nią, po czym wyciągnęła do niej dłoń.

-Geneva Lave jestem, byłam dziewczyną Zayna.- powiedziała poważnie patrząc na Miśkę.

-Dominika. Dominika Kowalska jestem.- odrzekła Miśka i spojrzała na Zayna, który płakał nad trumną.

Miśka miała ochotę podejść do niego, nie wiedziała jednak jak zareagują jego rodzice, nagle zobaczyła, ze Geneva podeszła do niego i go objęła, Zayn nie protestował. Miśka poczuła zazdrość jednak wiedziała, ze Zayn jest strasznie smutny. Mimo to ona nadal stała z tyłu wpatrując się w niego. Po chwili do Miśki podeszła najmłodsza z sióstr Zayna i powiedział, że Zayn chce, żeby ona podeszła do niego. Dominika spojrzała a Geneva wracała na miejsce z obrażoną miną i tylko zmierzyła Miśkę. Domka od razu podeszła do Zayna i objęła go. On położył głowę na jej ramieniu i zaczął płakać, co spowodowało u Miśki napływ łez do oczu i rozpłakała się. Chwilę potem Zayn zemdlal a Miśka nie wiedziała co robić zaczęła płakać.

-Nie płacz, dzwoń po karetkę.- krzyknęła Matka Zayna.

Miśka szukała w torebce komórki, ale Geneva była pierwsza i zadzwoniła, po czym podeszła i zaczęła panikować przy Zaynie, oznajmiła jego rodzicom, że zadzwoniła. Kilku chłopaków (mniej więcej mieli po 20 lat) wynieśli Zayna, Geneva ruszyła za Nimi, a Miśka za nią. Mama Zayna złapała ją za nadgarstek.:

-Zostań. Geneva z Nim jest.- oznajmiła, ale Miśka wyrwała jej się z uścisku i poleciała za Genevą, a właściwie do Zayna, wyminęła Genevę.

Chłopacy ułożyli Zayna na jakimś murze, Dominika złapała go za dłoń i zaczęła płakać. W końcu przyjechała karetka, gdy Zayn już otwierał oczy, Geneva odepchneła Miśkę na bok i sama złapała Zayna za nadgarstek. Miśka nic nie powiedziała, bo zależało jej na Zaynie. Ustała tylko z boku patrząć jak Zayn powoli wstaje, podziękował Genevie, że przy nim czuwała, ale podszedł do Miśki i pocałował ją w policzek, przez co panna Lave zrobiła się czerwona z wściekłości.

-Wiem, ze ty mnie najpierw trzymałaś za dłoń, wyczułem to.- oznajmił Zayn Miśce i poszedł czuwać przy trumnie.

Dominika poszła za nim i znów stanęła z tyłu w miejscu w którym stała, Geneva stanęła obok niej, miała w dłoni szpilkę, którą ukuła Miśkę w rękę.

-Ałłł.- pisnęła lekko Miśka, a wszyscy spojrzeli na nią, Geneva uśmiechnęła się zwycięsko.

Dominika zrobiła się cała czerwona i wybiegła z kościoła, usiadła na murku, na którym prędzej leżał Zayn.

Chłopak chciał wybiec za dziewczyną, ale jego mama złapała go za nadgarstek i powiedziała:

-Nie wygłupiaj się z powodu tej dziewuchy, tu masz Genevę, nie dość, że ładniejsza to i madrzejsza.

Zayn miał już coś odpowiedzieć, ale powstrzymał się i ustał przy trumnie.

Po zakończonej mszy, rodzina Zayna razem z chłopakiem wyszli za trumną, Miśka dostrzgła Zayna i miała już do niego podejść, ale Geneva ją wyprzedziła, złapała go pod rękę, a Zayn nic nie powiedział. Miśka zrezygnowała, poszła na samym końcu pogrzebu, płakała. Nie wiedziała czy to łzy z powodu pogrzebu i smuku Zayna, czy przez Genevę. ostatecznie uznało, że to i to jest powodem jej smutku.

Szła spokojnie na końcu płacząć, szła samotnie. Wyjrzała na chwilę do przodu i ujrzała Genevę trzymająco głowę na ramieniu Zayna. Miśka poczuła się nieswojo, a właściwie jak piąte koło u wozu.

Doszli na cmentarz, Miśka znów ustała z tyłu, bolało ją to, że Zayn stoi z Genevą, która przecież była jego byłą. Nie minął jeszcze cały pogrzeb, a Miśka wyszła z cmentarza, zamówiła taksówkę i wybrała kierunek: swój hotel w Londynie. Jechała nadal płacząc, kierowca taksówki patrzyl co jakiś czas na nią przez lusterko, ale nic nie mówił. Gdy dojechali Miśka podziękowała, zapłaciła i poszła do hotelu. Wbiegła do pokoju i rzuciła się na łożku płacząc w poduszkę. Podeszła do niej Kaka, która spytała:

-Ej, co jest?

-Szkoda gadać.

-Mów.- nalegała Kaka.

-A gdzie Aga?- spytała Miśka, która nie chciała, żęby jej siostra to słyszała.

-Wyszła, powiedziała, ze znalazła nowych znajomych.- uśmiechnęła się Kaka i Miśka też.- A więc?

-Byłam z Zaynem na pogrzebie i była też jego była, cały czas była przy Nim i odpychała mnie, najpierw Zayn jej cos mówił, że woli mnie, ale potem szedł z Nią, byli przytuleni.- Miśka mówiła szlochając.

-To szok napewno.- oznajmiła pewnie Kaka.

-Możliwe, ale nawet nie wiesz jak to boli. - Miśka wstała z łóżka- Idę do łazienki się przebrać.

Dominika wzięła jakieś ubrania, które miała pod ręką, okazało się, ze to koszulka Zayna, chciała ją wyrzucić, ale wrzuciła do szafy i wzięła jakąś swoją i krótkie spodenki. Przebrała się, gdy wyszła z łazienki powiedziała:

-Nie chcę już o tym gadać, koniec tematu.

Kaka spojrzała na Dominikę, a potem poszła do kuchni gotować jaką potrawę, którą podobno dopiero co wymyśliła. Miśka natomiast włączyła jakiś film w telewizji i ze zrezygnowaniem zaczęła wpatrywać się w ekran.