zuyzuom

głoduję.

prowadzę głodówkę,

można by pomyśleć że solidaryzuje

się z Sabotażem.

miałem jej nie karmić dziś z rana

po przyjściu z pracy,

ale nie mogłem.

ranek to zawsze jest czas na mokre jadło,

jaka konserwa, czy kocia saszetka.

nie da się jej odmówić

kiedy tak tym błagalnym ryjem patrzy

-no weź mnie kurwa nakarm!

popełniłem błąd,

teraz jej z gęby będzie mogło się ulać.

za kilka godzin

będą mi kroić kota.

powoli złość

ustępuję przerażeniu.

mam co do tej sterylizacji

ogromne wątpliwości.

raz że ogolą mi fragment zajebistego futra,

dwa że zrobią w niej dziure

i pozbawią możliwości bycia kocią mamą,

trzy że właśnie będą mi kroić kota.

nosz kurwa!

to wymysł matki mej.

jasne,

kicia jest uciążliwa przez cztery dni,

hałasuje, wydziera ryja

i jakoś nie przemawia do mnie fakt

że ona się męczy.

oczywiście,

moja opozycja to większość

i zwyczajnie mógłbym

postawić na swoim,

ale przy kolejnej rui to nie Sabotaż by

mnie wyprowadzał z równowagi,

a matka

swoim ujadaniem.

już zapowiedziałem że jeśli

zdechnie, popierdoli kota,

przestanie być zabawowy,

albo będzie tylko ozdobą krzesła

to sprowadzam do domu psa.

jakąś dużą rasę.

zaraz idę spać.

spać z kotem,

bo tak,

szmaciura śpi ze mną.

nie tak jak wczęsniej na mnie,

tera w nawyku ma takie ludzkie spanie.

łeb kładzie mi na ramieniu,

łapy zarzuca mi na klatę

i śpi po pod kołdrą.

nawet jeśli

to się zmieni,

będzie owczarek niemiecki

o imieniu Meserszmit (niezależnie od płci)

w tej chwili już nie jestem zły,

a zajebiście roztrzęsiony.

nie jadę z nią,

bo w życiu bym na to nie pozwolił

i najpewniej bym się rozkleił,

na koniec robiąc burde.

dlatego tera upijam się by wstać na

po fakcie.

-

nie jadłem od wczoraj,

od południa,

stres zabił mi łaknienie.

ALE KOT!