11.

Nie trzeba umrzeć żeby przeżyć piekło.

Ciemna strona ludzkiego serca

Zdeformowane drzewo podlewane kłamstwami

Możesz być dziś nikim dla całego świata. Pamiętaj, dla niewielu jesteś całym światem.

Usta ludzi układają się w krzywiznę kłamstwa.

O kilka łez ubożsi liczymy na cud.

Naprawdę cieszę się, że widzę Ciebie znów, choć  było tyle ciężkich chwil, tyle niepotrzebnych słów. Tyle emocji złych, naprawdę mocnych słów i nieudanych prób, przegranych ciężkich prób. 

Gdy patrzę w Twoje oczy wiem, że nie chcę już niczego szukać, że nie chcę nigdzie iść, chcę mieć Cię tutaj, dziś. 

 W tym kraju pijesz, gdy się cieszysz, pijesz, gdy jesteś smutny. Ludzie zmienili miłośc do życia w miłość do wódki. 

Chciałbym z Tobą pójść lecz nie umiem stawiać kroków, nie pamiętam już jak mam czytać z Twoich oczu. Nie potrafię wypowiadać słów i w milczeniu odgaduje co mógł znaczyć ruch Twoich źrenic.

Weź mnie za rękę i zaprowadź na krawędź i stój tam ze mną, aż się zmęczę i spadnę.

Spójrz jak  zmienił się nasz cały świat, z dnia na dzień, ot tak znika po nas ślad.

Przypomnij sobie ciebie i mnie, świat na dole się nie liczy.

Jestem snem, którego pamiętać nie warto.

Nawet gdy polegnę tysiąc razy, znajdę w sobie siłę by się podnieść.

Nawet na miłość znajdzie się lekarstwo.

I kłamać całemu światu, że wszystko jest w jak najlepszym porządku.

Liwcia.