Emo Never Dies 

Jak to u mnie ostatnio i od dłuższego czasu zmiany humorków, które z resztą nie biorą się bez powodu.

Nie znoszę nielojalności w jakiejkolwiek formie czy to w przyjaźni czy w innych sprawach. Człowiek się z kimś godzi a potem znów czuje się zakłamany co by się nie działo ta niepewność zawsze zostaje z człowiekiem, który jest po przejściach i do dziś jest trzymany przez traumę. Znów popadłam w ten nieszczęsny marazm, odczuwam mega zmęczenie tym wszystkim zwłaszcza, że dodatkowo mam mało snu dlatego jest ciężej, zaczynam po mału łamać się. Coraz więcej rzeczy staje mi się obojętne, XXI wiek jest do d*py. Ludzie zapomnieli już co to moralność, światem internet rządzi, który poniekąd jest przydatny ale niestety też zaczął być uciążliwy, wszystko kręci się wokół tiktoka, fb, insta czy innych social medii. Jedyne do czego internet jest przydatny teraz wg mnie to do kontaktu ze znajomymi czy słuchania muzyki a czasem gier ale nawet i to potrafi człowieka doprowadzić od złości po nienawiść aż do załamania.

Obecnie słucham Scary Kids Scaring Kids - Empty Glasses. Tytuł bardziej mi przypomina to powiedzenie odnośnie różowych okularów, że nie wszystko jest kolorowe, i jest to jednak prawda, na obecną chwilę jako osoba, która łatwo w życiu nie miała i dalej nie ma widzę wszystko w szarych barwach.

Próbuje sobie przypomnieć jak to 5 lat temu kiedy weszłam w subkulturę, jaką wtedy miałam siłę i chęć do wszystkiego, chyba czas znów sobie to przypomnieć zanim się zatracę i właśnie znów w moich słuchawkach gości post-hardcore i metalcore. Powrót do korzeni możnaby rzec.

Ciekawe jakby się życie potoczyło gdyby nie Internet.