Ludzie łudzą się nadzieją, że następnego dnia bedzie lepiej, wierzą sercu, ignorując rozum. Pragną szczęścia. Kochają i chcą być kochani. Wybaczają nawet jeśli ich serce już nie raz było złamane. Cierpią gdy utracą to co było dla nich najważniejsze. Walczą o rację.

Kiedyś pragnąc wybaczenia ukochanej osoby człowiek wstanie był zrobić wszystko, przeciwstawiać się losowi, zabiegał o tą drugą osobę w dzień i w nocy. Wiedział co ma robić zeby załagodzić ból w jej sercu. Nieodpuszczał i na każdym kroku udowadniał jej jak jest ważna i jakim uczuciem ją darzy. Nie było nikogo innego kto mógłby zastąpić tą drugą osobę..


Zastanów się nad tym co robisz i jak to odbierają inni ludzie, bo czasem dla Ciebie to mała błachostka a tą drugiej osoby to tylko katusze.

Słowa są ulotne jak wiatr i łatwo je zmieniać. Więc myśl co mówisz, żebyś za chwile zdania nie znienił w czynach .