dłonie

Pamiętała tą chwilę kiedy była tak maleńka, że mieściła się w jej dłoni i patrzyła na nią takim czułym i troskliwym wzrokiem. Pielęgnowała ją codziennie by była bardziej cenna niż inne podobne do Niej. Wierzyła, że kiedyś uratuje jej życie, albo sprawi że będzie cudownie jak w bajkowych krainach. A ona rosła i rosła pochłaniając coraz więcej smakołyków, które jej powierzała ... przyjaźń, rodzinę... ale także dawała coś w zamian. Chwilę, których się przez całe życie nie zapomina, były chwilę kiedy dziewczyna czuła się szczęśliwa że ma taką drobinkę w posiadaniu. Jednak ona dała o sobie znać szybciej niż by się tego ktokolwiek spodziewał. Gdy się nasyciła i osiągnęła to co miała do osiągnięcia egoistycznie zaczęła podcinać dziewczynie ścięgna achillesowe sprawiając, że powoli opadała z sił, podcinała żyły tak, że serce z wolna przestawało bił, a w ostatniej sekundzie zaczęła buntować przeciw niej jej własny umysł.... Miłość jest nieprzewidywalna jak mało kto. Potrafi z małego ziarenka zmienić się w małe złośliwe stworzonko, ale i tak człowiek nie potrafi jej odrzucić. Jak matka nie potrafi spać spokojnie, gdy zostawi dziecko na śmietniku, tak człowiek nie potrafi wyzbyć się jej .. Dlaczego są wspomnienia, które nie chcą powrócić? Dlaczego w głowie rodzą się myśli, które chciałoby się wyrzucić? Dlaczego biegamy po schodach i wciąż się spieszymy? Dlaczego siebie, a nie innych za zło winimy? Pragniemy zobaczyć jutro, choć to niemożliwe. Każde wypowiedziane słowo staje się drażliwe. Płomień gasnącego ogniska rozświetla drogę, Ktoś potyka się w ciemnościach i parzy sobie nogę. Drogowskaz przełamany, nie ma już powrotu! A serce? Jak żołnierz szykuje się do odwrotu. Za późno! Ścieżkę przykryły uschnięte liście I nikt już nie wie gdzie jest wyjście.

zamknij drzwi, na klucz. ale wcześniej stań po mojej stronie
 

athazagoraphobia
lęk przed byciem zapomnianym

poradzę sobie 
tylko jeszcze nie teraz