Mam dość. Szczerze dość. Już nie wytrzymuję. Chcę odejść. Gdziekolwiek, byleby tu nie być. Odpocząć. Napisała do mnie. Chciała podnieść sobie samoocenę ? Pokazać, że to ona jest górą ? Czy po prostu się zabawić ? A może jednak miała jakieś szczere intencje ? Wątpie. A on. Pokrzyczał, poczepiał się, zwalił na mnie i poszedł. Tak jest najprościej. Bawić się kimś. Mną. Moim życiem. Życiem ? Czemu życiem ? Bo ja jestem zdolna do wielu rzeczy. Nie zdajecie sobie sprawy, co potrafii zrobić zdesperowany człowiek. Człowiek w depresji. A ja mam depresję. I to chyba od dawna. Nie ma dnia, bym nie płakała. Bym nie dobijała samej siebie. Widzę wszystko w ciemnych barwach. To życie mnie nie cieszy. Jest dla mnie przekleństwem. Ukarano mnie nim, tylko nie wiem za co. Może dojdę prawdy... kiedyś. A jak nie ? Przecież jest szansa, że nie. Przecież mogę nie wytrzymać, dać upust negatywnym emocjom... zakończyć to wszystko. "Zacznij wreszcie żyć, do cholery !" ------------------------------------------------------------------------------------------------- `Tokio Hotel - an deiner seite (ich bin da)