Bajkowo

Nie wiedział dlaczego, to się tak szybko dzieje. Działo się to szybko, zdecydowanie za szybko. Było magicznie... Tylko oni, chwila czułości... Poczuł, że jest bardzo szczęśliwy, że i w końcu on ma prawo do szczęścia. Wydawało się, że wszystko jest ok, jednak to były tylko pozory. Ona coraz częściej miała dziwne podejrzenia wobec niego, niestety mylne... Przyszedł taki okres, że on nie wiedział czego tak naprawdę pragnie. Nie wiedział czy dalej chce być z nia, czy raczej uznał to wszystko za zwykły przypadek. Ona potrafiła do niego mówić czule tylko przez sieć, on tego nie rozumiał . On stwarzał pozory, że wszystko jest ok. Założył maskę radości na swą twarz, zgrywał niepozornego, szczęśliwego człowieka. Najlepsze w tym jest to, że gdy on coś mówił, to ona nie słuchała, gdy dopiero zwrócił jej na to uwagę powiedziała, że już go słucha, jednak dla niego było już za późno. Pękł... Musiał się komuś zwierzyć... Wyrzucił wszystko z siebie. Ona mu jak zwykle doradziła, pocieszyła go. Mimo, że zrobił  minę uśmiechniętego czuł w środku ból jakiego nigdy nie czuł. Jego wybranka serca się domyśliła, że cos jest nie tak. Kocha ja i musiał jej powiedzieć w czym leży problem. Słuchając go spływały po jej policzku łzy, mówiła, że jest głupia... On kategorycznie temu zaprzeczył i wziął ją w swoje objęcie. Próbował ją jakoś uspkoić, ona dalej płakała. Trzymał ją delikatnie za ręke, tłumacząc dalej o co mu chodzi. Na koniec obiecała mu, że już się to nigdy nie powtórzy. Jakoś nie chcę mu się w to wierzyć. Cóż, trzeba jednak być dobrej myśli.Jest jeszcze jedna rzecz, o której nie napisałem. Jego przyjaciel, chyba tylko z nazwy próbuje mu to wszystko zniszczyć. Wbija mu nóż w plecy, może nieświadomie, nie wiem...

Nadzieja jest zabita