To smutne, że nie widzisz już w moich oczach siebie, to przykre, Ty wiesz swoje a ja dalej nic nie wiem..
 Mam to, czego nie ma żaden inny człowiek, jestem pewien. Mam coś czego nie mam i mieć nie mogę, mam Ciebie.. '

On Vineland past the candle shrine
That burns on every night for... someone
She lets herself go like an angel in the snow
She lays down on her back
Down on her back..

' Serce krzyczy, jak zwykle do tego bit dudni rytmem, powtórzę się jak znowu, `Gdzie jesteś?` przez łzy krzyknę..
Odnajdę Cię wreszcie czy jeszcze muszę poczekać, które mam wybrać przejście by przestać tak zwlekać.
Gdzie jest to miejsce, którego znaleźć nie mogę ? Czy na pewno wybrałam tą prawidłową drogę ?
Powiedz mi to szczerze patrząc prosto w oczy, czy to Ciebie znów widziałam wczoraj w barwach nocy..
Chciałam podejść, ale nie mogłam znaleźć wejścia, dzieliła nas niekończąca się przezroczysta pleksa.. 
Nie mogłam dotknąć, mogłam tylko znowu patrzeć.. Nic więcej, tylko tych kilka spojrzeń to fakt, że stałam w bezruchu wpatrzona w Ciebie jak w obrazek.. 
Trafiłam błędnie, źle, jak zwykle i tym razem. Jakiś głos szeptał do ucha ostatnią część wersu, że ty i ja, że jak to tak, i że to nie ma sensu.. '