chwile zapomnienia.

A gdybym kiedyś chciała opowiedzieć Ci o sobie -

ty byś był początkiem całej tej historii.

hej, tęsknię. Za zachodami słońca, za prawdziwym wieczornym ogniskiem przy którym każdemu nie chodzi tylko o to, żeby się upić. Za rozgrzanym namiotem. Za kocem na trawie. Za muzyką która koi rozszarpane nerwy. Za oczami osób, którym nie bałam się zaufać. Za wścibskimi spojrzeniami próbującymi odgadnąć co sie dzieje w mojej głowie. Za czasem przyjaźni, ale za nikim konkretnym. A może właśnie za tym.  Nie cieszę się na myśl wakacji. Może to dziwne, może nie wielu jest takich ludzi. Ale ja chcę zostać w tej szkole, budzić się przed 7 rano, żeby potem godzine w szkole czekać na lekcje. Wejść do miejsca, w ktorym czekają na mnie ludzie. Nikt konkretny, nie chodzi o to. Po prostu ludzie. Potrzebuję wyjść. Głośnej muzyki, tanca ze słońcem. Głosu ludzi pozornie mi bliskich i rozmów o niczym.

to tak niewiele.

Ostatnia część wczorajszego wieczoru mile spędzona  z Aleksandrą Chlebowską ;>