jaki w tym sens?

"Zmruż oczy"

Pisarz, indywidualista, niezrozumiały artysta Jasiek uciekł  z wielkiego miasta do jakieś małej, zapomnianej wsi. Od początku jej obraz kojarzy się z sielanką,  miejscem, które nie istnieje naprawdę. Bohater niczym się nie martwi, żyje z dnia na dzień, nie przywiązuje wagi do rzeczy materialnych. Ludzie mówią, że jest zerem, nie ma tego, co liczy się w dzisiejszych czasach  pieniędzy, samochodu, kobiety, przyjaciół, jednak mają do niego jakiś szacunek, wzbudza swego rodzaju strach  strach przed rozmową, przed ośmieszeniem się.

Mała córka pewnego bogatego małżeństwa również ucieka w tą sielankę, szuka spokoju, zrozumienia, uwagi, znajduje to u Jaśka. 

Nauczyciel ma zadanie. Przygotowuje Małą i jej rodziców do wspólnego życia, pozwala im dojrzeć, zauważyć własne błędy, przemyśleć wszystko. Robi to ze spokojem, daje im czas. Zdruzgotana matka nie wie co robi źle, mówi : W domu wszystko kręci się wokół niej., na to Jasiek  : a tutaj wokół tego słupka, ale wszyscy go omijają i nikt nie chce z nim gadać. Z nutą humoru przekazuje jej to, co  najważniejsze.

Film jest pełen małych zagadek. Wioskowy głupek włada greką i recytuje heksametrem, chłopiec wydający się być chuliganem zaskakuje inteligencją i dobrocią serca. Orzeł, którym wszyscy się opiekują wreszcie unosi się i odlatuje. Może to jakiś symbol  wolności ? Bo o wolność chodzi w tym filmie, każdy tego pragnie, ciągle jesteśmy przez coś zniewoleni, a Jasiek? Wydaje się być wolny, niczym nieograniczony, ale czy tak jest ?

Mówi o przemijaniu, o historii, o wspomnieniach.

 -Nic nie może minąć.

-Widzę, że mija.

-Niepotrzebnie tak wytrzeszczasz oczy, przez zmrużone widać to, co minęło.

-Co widać?

-Widać, że rzeczy nie mijają, tylko się oddalają.

Wspomnienia są w nas, chwile nie mijają, to my idziemy do przodu zapominając o nich. Skoro Jasiek siedzi z Mała na moście, to już zawsze będą tam siedzieć, to nigdy nie minie, tylko zblednie, zostanie zastawione przez inne wspomnienia, ale zawsze będzie istniało gdzieś w ich głowach.

Jakimowski  w swoim filmie pokazuje nam koniec świata. Piękne krajobrazy nie przytłaczają, nie są nachalne, ale delikatne, pozwalają nam bez trudu wejść w spokojny nastrój. Muzyka nam to jeszcze ułatwia, współgra ze świetnymi ujęciami. Wszystko składa się na spokojny obraz, scenerię dla bardzo ważnych przemyśleń i wniosków.

. . .

Nie czekam już, nie uciekam, będę się teraz odnajdywać w tym świecie.

walczę ze złemm