Id, Ego, SuperEgo

Są problemy i problemiki...
Psychozy i psychoszki...
Niby jedne większe od drugich, ale jednak nie są one obojętne naszemu zachowaniu.
Wiele zjawisk zdarza się samo z siebie...
Tak po prostu.
W inne popycha nas niewidzialna siła...
Pod... Pod siła...
Pod siła podświadomości.
Pod siła podświadomych oddziaływań naszego umysłu na nasze akcje, reakcje, ingerencje.
Nieodkryty przez nas wielgachny zasób naszej podświadomości...
Nieodblokowanych sektorów ludzkiego umysłu...
Jest tak potężny, że może nawet lepiej, że niektórzy z nas nie zdają sobie sprawy z jego potęgi.
To dzięki niemu odczuwamy tak a nie inaczej...
Nasze zachowanie, postępowanie, myśli mijają się z racjonalnymi, etycznymi postanowieniami.
Na pozór chore rzeczy, chore sprawy, akcje są aż prze naturalne.
Jedynym wyznacznikiem naszych granic w dzisiejszym świecie staje się potęga świadomości...
Świadomości, która jako jedyna odpowiedzialna jest za racjonalność i moralne postepowanie.
A wygrywają Ci, którzy potrafią podświadomością przyćmić świadomość.
Bezczelne manipulujące świnie.
Zwykłe gady bez krzty moralności.
Właśnie!
Tutaj zachodzi pytanie...
Czy to cecha charakteru, czy po prostu kieruje nimi Id.
Id nie przyćmione tłumiącym go Ego.
Zanik Ego...
Ale czym, że jest człowiek posiadający jedynie Id i SuperEgo..?
Człowiek bez moralnego zrównoważenia, którym powinno zając się Ego
No czym?!
Kim..?
Oswojonym dzikim zwierzem?
Wilkiem na łańcuchu przy budzie?

Taa... Jestem wilkiem.