chyba nadciąga weltschmerz

kotełe Revcia

plany, marzenia i całe moje życie wypadły mi z kieszeni i za cholerę nie mogę ich znaleźć. to wszystko jest zbiegiem okoliczności, ale daje mi złudzenie przyspieszonego rozwoju. a ta świadomość automatycznie je pogłębia. w głowie mam chaos, ludzie wprowadzają w moje życie zamęt i robią w nim jeszcze większy burdel niż jest. za jedno miłe słowo pozwalam się ranić i chyba muszę się przewartościować, bo to wszystko do niczego dobrego mnie nie prowadzi... wydaje mi się, że jestem panią sytuacji i to ja stawiam warunki, ale... no właśnie. chyba tylko mi się wydaje.
mimo syfu, potrzebuję wokół siebie ludzi. boję się samotności w każdym tego słowa znaczeniu. komą bro, niech mi ktoś powie, jak żyć. wszystko zaczynało się znów układać, odzyskiwałam powolutku stabilizację i... bumfcyksz! nie ma tak dobrze! niech mnie ktoś wyłączy, naprawi i uprości. kurwa. niech ktoś wreszcie będzie!

chciałabym rozwijać swoje umiejętności, talent i pasje, do których mam powołanie i z którymi chciałabym jako tako wiązać przyszłość. ale nie, no bo przecież. kurwa.

życie to walka, każdy w niej uczestniczy, ale nie każdy jest tego do końca świadomy.
twoich rodziców nie stać na kurs francuskiego, bo tata przepił wypłatę, na przykład? mają w dupie twoje ambicje, chcąc spełnić własne? przykro mi, ale startujesz z przegranej pozycji. i będziesz dorastać w poczuciu winy, bo przecież kochani rodziciele będą się wybielać, wmawiając ci, że to ty zjebałeś, że to ty jesteś leniwy i bezproduktywny, a przecież oni tak kochali, tak się starali godnie wychować potomka, karmili, przewijali, a ty, pieprzony bękarcie, nie potrafisz się im nawet odwdzięczyć. mówiąc "odwdzięczyć" mam tu na myśli oczywiście zdobycie jak najwyższego wykształcenia, wysokiego stanowiska w prestiżowej pracy z zajebistym wynagrodzeniem, wybudowanie domu, zakup telewizora LCD i własnego auta, bo przecież bez tego wstyd będzie opowiadać o tobie sąsiadom i dalszej rodzinie. biedne, stłamszone dziecko.
ludzie powinni mieć zakaz uprawiania seksu bez gumy aż do momentu, w którym nie będą mieli wystarczająco dużo oleju w główce i przy tym pieniędzy na rozwój swojego bachora. ewentualnie na aborcję.

boziu, boziu, co za podły dzień.

HOW IS YOUR LIFE TODAY?