xx

Szukam sensu życia

majaczę gdzieś pomiędzy 

radością a cierpieniem

w przemijalności

nie znajduję ukojenia

nie odcisnę piętna

nie zaznaczę śladu swego

na tym świecie

choć, kto wie?

stresory

wywołujące szybkie bicie serca

i mój niepokój

i płacz wieczorny

wymazać z pamięci liczb nie mogę

patrząc na innych przez pryzmat jedzenia

obżarstwa, obrzydliwości 

mojego własnego, okropnego ciała

którego wstydzę się tak bardzo

ale oswajam je

i siebie nową

jeszcze nie taką jak bym chciała

chudnąć łatwiej jest 

niż przytyć

nie, to żadne kłamstwo

a szczera prawda

ograniczanie się jest przyjemne

czuję kontrolę i radość

przyjemność

a całkowita zmiana swoich przekonań

jest trudna

i długa

to niekończąca się droga

chora udręka

przepraszam za nieobecność

za zaniedbanie

za zaniechanie

za izolację

za oderwanie się

potrzebowałam tego będąc słabą

a raczej, słabszą niż teraz

waga:nie rośnie, choć z każdym nowym kęsem boję się że obrosnę tłuszczem

          nie rośnie

http://www.youtube.com/watch?v=kxZD0VQvfqU