02q/

trudno jest zacząć pisać to co się czuje

ale wiem, że na to czasu nje marnuje

niczego co zrobiłam w życiu nje żaluje,

bywam dni w których się dołuje.

ale problem zaraz pokonuje

od życia szczęscia oczekuje.

jestem wika

w głowie już coś pika

zaraz potem znika

zagubiona weronika.

pomogłoby jej szczere wsparcie,

nie rodziców darcie i obleśne żarcie.

mam zamiar spełnić wszystkie swoje marzenia

wiem że czekają mnie bolesne poparzenia.

zrobić trzeba krok na przód żeby nie zostać w tyle,

mam rację i wiem że się nie myle.

bedą te gorsze i lepsze momenty

licze że w najbliższym czasie nie odwiedze komendy

tam tylko siedzą stare grube mendy

lepiej nie chodźcie tamtędy.

ja dziś do południa w łożku leżałam

po paru godzinach mocy do wstania nabrałam.

szybko się wykompałam i na siebie coś ubrałam.

do wyjścia z domu się szykowałam

sama się zdziwiłam bo szybko się zebrałam.

chwile później już mnie nie było

na swierzym powietrzu ryło mi odżyło.

w mgnieniu oka nastała noc

japierdole rozłóżcie mi jakiś koc.

ja już ide spać

bo rano trzeba wstać

dlatego żegnam się z wami miło

mam nadzieje że coś fajnego bęzie wam się śniło.

                                                                                                 by wika.