And suddenly I long for you, my only love. Tęsknię jak jasna cholera i spada to na mnie jak grom z jasnego nieba. Przecież jesteś złem w czystej postaci, w co i tak ciągle nie mogę uwierzyć. Dlaczego miałabym tęsknić? Miewać te dziwne przeczucia, że powinnam być gdzieś z Tobą i coś Ci tłumaczyć, coś Ci pokazać i udowodnić, naprawić się, nawrócić, nagiąć delikatnie starannie wyselekcjonowany nerw w Twoim ciele i uświadomić Ci istotę rzeczy, istotę, którą jesteś i na bycie którą zasługujesz. I tak nic nie mogę zrobić, mogę siedzieć i zagryzać zęby, przełykać łzy, upajać się goryczą. Za dużo czasu spędzam rozmyślając nad tym jak pomóc innym, to jakbym widziała przez wszystkie fasady, wiedziała, że coś jest nie tak, ale jak dotrzeć do kogoś, kto sam do siebie nie dotarł, kto przez sobą do niczego się nie przyznaje, w kogo oczach rozpościera się pusta przestrzeń, pozbawiona jakiegokolwiek pierwiastka duszy. I co ja mam zrobić z tym, że wiem, tym, że chcę i tym, że .... Wszystko do niczego i nic do wszystkiego. Tak to teraz wygląda. Rzeczywistość wybałusza się anomaliami, wyciąga swoje zmutowane i wynaturzone łapczyska, chwyta za gardło i wpycha w usta te same opinie, zastępuje każdą indywidualność podróbką nas samych, kolejną kopią przykładowej osobowości. Rozszarpuje każdą dobrowolną myśl, szybko wybija z głowy altruizm i zabiera cały czas przeznaczony na zrozumienie. Upaja nas chwilowymi dystrakcjami, pozostawiając niesmak na czubku języka, uzależniając nas od substancji mediów i fałszywych komplementów. Zasypuje nam usta ogromem wyboru, tłamsi każdy nieprzewidziany ruch. I w tym wszystkim, siedzę tu i tęsknie, przewijam sobie pod powiekami scenariusze Twojego moralnego przebudzenia, szukam słowa klucza do uruchomienia systemu zadośćuczynienia, staram się hipotetycznie i na odległość włamać do systemu wypełnionego po brzegi wirusami, przepracowanego i przeciążonego. Chcę Cię znaleźć, a może lepiej zostać znalezioną przez kogoś zupełnie innego. Chcę zapomnieć o wszystkim co widziałam, chcę wyrzucić z głowy obrazy totalnego zezwierzęcenia, chcę oczyścić moją wizję i przywrócić wiarę. Najbardziej jednak chce dostać zawału i zgubić się w otchłani..