Wszystko co się dzieje dziwnie wpływa na to co czuje, myślę i robię. W sercu smutek, w głowie bezsilność a wszelkie podejmowane działania wydają się bezcelowe. Powróciło uczucie małego człowieka, który w każdej chwili może być zmieciony z powierzchni ziemi małym podmuchem wiatru. Jedyne co mogę zrobić to zmiana myślenia, czucia i działania. Ale przecież nie mogę tak po prostu przestać cię uwielbiać. Przed danym stanem faktycznym czułem się pięćset razy bezpieczniejszy. A jeszcze bardziej boję sie tego, że znikniesz. Z życia, z myśli, z codzienności. Najgorsze jednak będą twoje łzy, które zaleją te piękne tęczówki dwie. Nie wiem czy będę wtedy w stanie ocierać policzki i nadstawiać ramię. Jak na razie jestem w lekkim szoku i ta nowa sytuacja niezbyt mi służy. Ale muszę tylko się przyzwyczaić.

Wszystko będzie dobrze.

Wszystko będzie dobrze.

Wszystko będzie dobrze.