

Ale bez względu na to jak bardzo pokracznie wyglądamy snując się samotnie, wyglądając czyichś podobnie nostalgicznych oczu, nie umiemy przestać wierzyć i szukać. Bo każdy poczuł kiedyś ciepło cudzego ciała, trzymał z kimś w ręku kubek gorącej herbaty i wrzeszczał tak mocno, jak kochał. Bo jesteśmy trochę jak udawane kawalerki, które kiedy raz nauczą się mieścić więcej osób, zapominają, że pierwotnie postrzegały dwoje jako nadmiar. Wypełnione częściowo pokoje, zmęczone przeciągiem, niechętne by odłożyć do szafek sprawców bałaganu, wciąż trzymające na stołach nieodwracalnie wystygniętą, cudzą herbatę.
22/05/2014 1:35:26
01/06/2013 13:26:09
23/05/2013 14:46:17
13/02/2013 0:48:02
20/01/2013 23:58:08
17/12/2012 19:17:13
13/12/2012 20:42:22
10/10/2012 12:11:56
Wszystkie wpisyvmalinav
niewywolanewspomnienia
hariette
jacekrodzos
spojrzeniem
serein
allthesmallthings92
fitek92
Wszyscy obserwowani