Ale bez względu na to jak bardzo pokracznie wyglądamy snując się samotnie, wyglądając czyichś podobnie nostalgicznych oczu, nie umiemy przestać wierzyć i szukać. Bo każdy poczuł kiedyś ciepło cudzego ciała, trzymał z kimś w ręku kubek gorącej herbaty i wrzeszczał tak mocno, jak kochał. Bo jesteśmy trochę jak udawane kawalerki, które kiedy raz nauczą się mieścić więcej osób, zapominają, że pierwotnie postrzegały dwoje jako nadmiar. Wypełnione częściowo pokoje, zmęczone przeciągiem, niechętne by odłożyć do szafek sprawców bałaganu, wciąż trzymające na stołach nieodwracalnie wystygniętą, cudzą herbatę.
Inni zdjęcia: Nad morzem slaw300Ja patrusia1991gd:) nacka89cwaDzwoniec jerklufoto... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24