You never know , right?
But if you close your eyes nothing can change. Remember what you stand for, just for once, just to be sure that you are never alone. City that we love, country that we hate. I love indie beats.
Nie wiem kim jestem, nie wiem za czym tęsknie. Nie ma we mnie żadnych uczuć. Nie umiem powiedzieć sobie czy jestem kompletnie zdołowana czy po prostu taka jestem z natury, z minuty na minute zaczyna mnie to przerażać. Jest mi obojętne gdy ktoś nie wie nic o mnie, lecz jeśli dochodzę do punktu gdy ja o sobie nic nie wiem to jestem przerażona, bo jeśli ja nic nie wiem to kto ma wiedzieć? Tęsknie za byciem co piątek na Grafitty Place z Chantal, za naszymi deskorolkami, za zasypianiem na tym małym łóżku we dwujke wtulone w swoje stopy jak małe dzieci , tęsknie za byciem dzieckiem, małym obojętnym na zło dzieckiem. Tęsknie za Isabellą, za Chloe. Za tym wszytskim co razem miałyśmy, my posiadałyśmy nasz mały świat, naszą małą rzeczywistość, wytrąciłyśmy całe zło, wpuściłyśmy tylko pogoń za byciem małym. Razem z nimi odeszło też to wszytsko, dlatego teraz tak błądze. Rzeczywistość mnie przeraża i wcale nie musze się z nią liczyć. Można żyć nie wiedząc jaki świat naprawde jest . Top 100 in Great Britain jest tak przerażająco piękne. Jestem zagubiona, wiem co chce lecz nie mam ochoty się ruszyć i coś zrobić. Nie chce zdjęć, nie chce się ubrać. Chce dym, muzykę i miasto nocą. Bardzo lubię spacerować po ciemku, wtedy nie myślę o niczym, naprawde, myślę tak intensywnie że przestaje myśleć. Znowu mamy śnieg, szkoda, cieszyłam się na wiosnę, lecz przecież ona nadejdzie, zawsze nadchodzi. Tak jak radość po smutku. A co z nim?.. Nic, nie żyję już myśląc o nim, nie chce i nie mogę. Tak jest dobrze, smutno, cicho.. lecz dobrze. My się kiedyś jeszcze gdzieś tam spotkamy..
Już dawno temu nie czułam się tak nie szczęśliwa jak czuje się teraz... to mnie przeraża..