1086.

Już dawno nie czułam się tak okropnie. Boli mnie. Boli mnie serce. Czuję się jak gdyby ktoś wyrywał

mi je razem z moją obolałą duszą. Zamęczam pamiętnik swoimi filozoficznymi pytaniami. Nie ważne

czy to dzień, czy noc. Zawsze mam go przy sobie, bo tylko tak mogę go chronić. Gdybym teraz

miała przestać pisać.. Nie wiem co tak naprawdę bym ze sobą zrobiła. Dla was to głupie, a dla mnie

to całe życie. Przez te kilka dni czułam się jak śmieć, ale wydaję mi się, że właśnie o to chodziło. ; c

Nic nie mogę zrobić. "Mamo, są mi potrzebne nowe żyletki do papieru". X . x  Nie wiem co mnie

powstrzymało. Chyba stałam się odporniejsza na to całe zło, które przynosi mi los. Albo po prostu

przestałam zachowywać się jak jakiś chory masochista. - nawet nie zauważyłam, a tu już cała

klawiatura mokra. O nie ! Kartki pamiętnika też. To chyba znak, że czas sobie pójść, a co

najważniejsze, wyłączyć...

Losing Your memory now, I need to know, I should go, I was wrong  . <33

Nie pytajcie, proszę .