Nie wiem jak zacząć nawet nie wiem co myśleć. Wpychałam sobie szczoteczkę w gardło żeby tylko zwymiotować. Tak strasznie płakałam. Okropnie bolało ale to dobrze. To moja kara. Cierp gruba szmato. Nie moge na siebie patrzeć. Jestem tak strasznie gruba. Widzę jak tłuszcz wylewa mi się z każdego milimentra mojego ciała. Płaczę, wciąż płaczę. Jakie to chore prawda? W czasie gdy inne dziewczyny chodzą na zakupy, jedzą co chcą i się z tego cieszą lub robią cokolwiek, ja wpycham sobie szczoteczkę do gardła. Niewyobrażalnie przykre. Matka wyjechała na 3 dni. Ojciec w pracy i wpadł na genialny pomysł żeby sprowadzić mi na noc babcię. Ta kobieta doprowadza mnie do szału. Kiedy tylko słysze jej głos..wkurzam się jak nigdy. Wyrządziła mi wiele krzywy w psychice. Kiedy byłam mała, mówiła mi jak bardzo jestem gruba, wymyślała mi diety, inne cuda. Nigdy nie zapomnę jak zadzwoniła do mnie kiedyś i podawała mi co i kiedy mam jeść, czego mi nie wolno i co wolno. Kiedy wpadłam w chorobe narzekała, że jestem za chuda. Do tej pory ciągle mówi o anorektyczkach, jak ważne jest by o siebie dbać. Wpycha mi jedzenie jak tylko potrafi. A ja? Cierpię. Tak bardzo cierpię. Boję się z nią zostać, mimo tego że przychodzi tylko na noc. To okropne słuchać te wszystkie rzeczy. Ja nie mam na to siły. Nie chce żeby ona tu była..chce być sama. Uwielbiam być sama. Nie wiem czy to przeżyję..Weźcie mnie stąd. Z tego świata błagam. Nie chce już żyć.