POPRZEDNIA CZĘŚĆ KLIK

Lustra

Część 3

-Tomku, uspokój się.  Siwy zwrócił się do niego z pobłażaniem.  Sierżancie, dopilnuje pan badań tej pani. Wierzę, że są niepotrzebne.  Podniósł dłoń, ucinając w zarodku słowa protestu.  Ale takie są procedury. Na razie mam ważniejsze sprawy na głowie, ale jak skończę to jeszcze sobie porozmawiamy.  Spojrzał groźnie na Sammy. - A ty  zwrócił się do młodszego oficera - masz do jutra wolne. Dopilnujesz tylko, by ta panienka trafiła bez przeszkód do domu. Bez dyskusji  dodał ostrym tonem widząc wyraźnie rysujący się sprzeciw na obu twarzach.

Dziewczyna w milczeniu szła za policjantem, smętnie wspominając pozostawioną na talerzu drożdżówkę. Na głodnego ciężko się myślało, a powątpiewała by wciąż rozzłoszczony Tomek zechciał pozwolić na króciutką wizytę w najbliższym sklepie spożywczym.

-Wsiadaj  rzucił krótko, nie zaszczycając nawet spojrzeniem. Posłusznie zajęła miejsce pasażera w jakimś dużym terenowym aucie. Zawsze miała problem z określaniem marek, wystarczało, że znała własną.  To gdzie jedziemy?

-Piąąątkowoo  zająknęła się.

-A dokładniej? Mam ci zajrzeć w dokumenty czy czytać w myślach?  wycedził przez zaciśnięte zęby.

-Yyyy&

-Do licha, dziewczyno! Nie uduszę cię, choć przyznaję że mam na to szaloną ochotę!

-To nie tak. Tu niedaleko jest mały sklepik nocny&

Tym razem spojrzał na nią jak na wariatkę.

-No co? Głodna jestem  dodała z pretensją.  Nie zdążyłam zjeść mojego ciacha&

Przez chwilę siedzieli w milczeniu, przy czym wypowiadanych w myślach mężczyzny przekleństw, nie dało by się powtórzyć nawet w mało przyzwoitym towarzystwie.

-Adres?  rzucił złowróżbnym szeptem.

-Stres szkodzi urodzie  powiedziała filozoficznie Sammy odgarniając wpadające jej do oczu kosmyki włosów.  Ja też miałam podły wieczór  dodała ugodowo patrząc na coraz bardziej czerwonego Tomka.

Z jego ust wydarło się coś, jakby gulgot połączony z charkotem. Zacisnął mocniej ręce na kierownicy, tak bardzo, że aż pobielały kłykcie.

-Złamałam obcas i wystawił mnie facet, z którym się umówiłam. No i jestem głodna  dodała po namyśle.

Nie wytrzymał. Nie dość, że zepsuła mu prowadzone tygodniami śledztwo, uszkodziła, a może nawet i złamała nos, to jeszcze teraz siedzi tutaj i usiłuje nawiązać towarzyską konwersację! Pozbawiła go awansu, jutrzejszej randki i resztek opanowania.

-Adres?!  ryknął niczym rozwścieczony zwierz.

Sammy wzdrygnęła się, zaskoczona tym wybuchem.

-No już dobrze, dobrze. Batorego, skręcisz przed torami i prawie będziemy.

Milczeli przez całą powrotną drogę. Dziewczyna była zbyt zmęczona i głodna, by analizować w tej chwili nocne wydarzenia. Odwróciła się bokiem i oparła czołem o chłodną szybę. Uczucie kompromitacji powodowało dziwny ucisk w żołądku. Szczerze mówiąc na samo wspomnienie swego pomysłu ze słupem, ogarniał ją wstyd. Że też coś tak głupiego mogło przyjść jej do głowy? Zerknęła w lewo, gdzie majaczył profil przymusowego towarzysza. Szkoda  pomyślała, cichutko wzdychając. Już zawsze pozostanie dla niego szurniętą kretynką. Zresztą nie miało to większego znaczenia, bo pewnie i tak więcej się nie spotkają. Żal ulokował się obok wstydu i prócz żołądka zaczęła odczuwać również nacisk na pozostałe narządy miękkie. Na szczęście zbliżali się do celu. Tomek skręcił przed torami i raptownie się zatrzymał.

-Gdzie teraz?  warknął, nawet na nią nie spojrzawszy.

-Ten pierwszy blok po prawej, trzecia klatka. Ale nie trzeba, ja sama&

-Nie ma mowy. Szef kazał pod drzwi, to będzie pod drzwi  wysyczał.  Cholera wie, co możesz wymyślić na tak krótkim odcinku.

-Jakoś udało mi się przeżyć do tej pory  odparowała z niechęcią. Nie pozwoli się tu obrażać byle nepetkowi, nawet jeśli wyglądał jak grecki bóg i w dodatku był policjantem.

-A innym?  spytał z ironią, zatrzymując się u celu i tym razem spoglądając na nią.

-Innym również  rzekła z godnością. Co prawda w pamięci majaczyło kilka niezbyt zgodnych z jej słowami, wydarzeń, ale akurat on nie musiał o tym wiedzieć.  Dobranoc!

Cdn.

Babeczka