Obudziła się o 4 nad ranem słysząc pukanie w drzwi balkonowe. Wystraszona schowała się cała pod kołdrę, gdy jej strach całkowicie przepędził jego głos. - Wpuść mnie, zimno tu po tej stronie. Nie zastanawiając się ani chwili wyskoczyła z łóżka aby otworzyć mu drzwi i przytulić z całych swoich sił. - Tak długo Cię nie było - wyszeptała topiąc się w jego ramionach. Leżąc razem z nim, wtulona w jego gorące ciało, czuła że tego szczęścia nikt nie może jej odebrać.

Tęsknisz, chcesz ze mną pogadać, pocałować mnie, objąć, pożartować ze mną, powiedzieć jaka jestem dla Ciebie ważna, dotknąć, poczuć? Sorry, już za późno. 

Pomalowała paznokcie na czarno. Chciała. Pragnęła zamaskować uczucia, które z każdą sekundą przytłaczały ją coraz bardziej. Nie chciała myśleć. Pragnęła tylko aby zatracić się w chwili obecnej. By nic nie zakłuciło jej chwili w której odgoniła złe myśli i wspomnienia. Całkowicie pochłonięta malowaniem paznokci zapomniała. Zapomniała o tym, że kiedyś ktoś ją bardzo zranił, a skutki nie dają jej spać do dziś.

Tak bardzo pragnęła by był przy niej. Chciała czuć jego dotyk, zapach, bicie serca. Zamiast tego czuła jedynie przeszywający ją ból. To nie jej serce krwawiło, to pocięte, krwawiące rany na rękach i nogach, jeszcze nie tak dawno będących w jego objęciach. Ostatnie cięcie. Zbyt głębokie. 'To dla Ciebie' - wyszeptała pomału osuwając się na podłogę.

Fajnie, spierdalaj.

Jebie mnie, kurwa ta twoja obojętność. Chyba.

to cholerne uczucie , kiedy nagle widzisz go przypominając sobie jak bardzo go kochałaś , ile dla niego poświęciłaś , ile dla niego wycierpiałaś , a on teraz tak po prostu ma cię w dupie .

dlaczego nie można się cofnąć o kilka miesięcy.