Spacery o wschodzie słońca. Plaża, ukochana osoba, wino i obserwowanie przepięknych zachodów...
Codziennie buziak i 'kocham Cię' na pobudkę...
Wspólnie spędzone dni, gdzie wszystko robi się razem, jest się cały czas obok siebie, gdzie nawet bicie serca obu osób staję się jednym, gdzie łączą się dwa oddechy...
Zapach ukochanej osoby...
Ciepło jej ciała...

Czy to zawsze będą tylko MARZENIA?
Bo cóż w RZECZYWISTOŚCI...?

Samotne poranki, samotne wieczory. Pragnienie, by ktoś wypełnił to puste miejsce obok Ciebie na łóżku...
By przyszedł, powiedział miłe słowo, przytulił...
By zamiast 'ja' mówić 'my'...
By kochać i być kochanym...


Czasem kochamy. Bez wzajemności...
Ostatnio zastanawiam się, czy nie lepiej byłoby po prostu nic nie czuć, zamiast kochać kogoś, kto ma cię totalnie gdzieś. Kto nie rozumie, a może nie chce zrozumieć moich uczuć...

Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi...
Może kiedyś zrozumiesz,  J.

a może to już nie będzie potrzebne...

Na szczęście są Przyjaciele : )

Tęsknię, Madzinku ; *